Çaresiz Şiiri - Suat Zobu

Günler, aylar, yıllar, geçip gittikçe,

Bu gönül dersini, alır çaresiz.

Bir ömür böylece bitip gittikçe,

Yavaş yavaş yola, gelir çaresiz.
.

Nice boş hayale kapılır kalır,

Kabarır, yükselir, engince olur,

Bir sudur, gün gelir yolunu bulur,

Aşamaz haddini, bilir çaresiz.

.
İster ki olmasın ayakta bağı,

Genç iken yaşasın en güzel çağı,

Büyüğü amenna, o küçük dağı,

Önündeki engel, bulur çaresiz.

.
Aklına esince düşer yollara,

Tutunur kopacak çürük dallara,

Sonunda yenilir geçen yıllara,

Pes eder, bir gün tuş, olur çaresiz.
.

Karlar yağar, kar boransız başına,

Zehirler karışır tatlı aşına,

Vadesi dolunca bakmaz yaşına,

Gün gelir mutlaka, ölür çaresiz.

.
(07.01.1981)

.