Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Seni görmediğim günler bir çakır diken büyüyor gözbebeklerimde,
Bir çocuk ağlaması başlıyor kulaklarımda uzun uzun…
Ellerim bir yerlere yapışıyor kurtaramıyorum.
Ya ayaklarım, o benim zavallı ayaklarım,
Öyle şaşkın, öyle kararsız öyle çaresiz ki…
Seni görmediğim günler karanlıktayım,
Katran gecelerdeyim.
Cehennem misali bir yerdeyim.
Bir demir nasıl paslanır, bir elma nasıl çürürse,
İşte öyleyim…
çaresizliğin siyahh ama bazen grimsii yüzü bu şiirde anlam bulmuşş.bu kadar güzel ifade edilebilirdi..ne söylenebilirki başka..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta