Bir pranga mahkûmuna bu ara benziyorum,
Gel çöz zincirlerimi tez seni bekliyorum.
Sanma ki sen gidince umudumu yitirdim,
Bu yürek anahtarı sende olacak bildim.
Umut varım gelirsin alıştım bu huyuna,
Hoşça kal demedin ki gelemem ben oyuna.
Uzun zamandır bana duygularım arkadaş,
Sen olmayınca hissim bana oluyor sırdaş.
Dağları aşılamaz olarak hiç sanmadım,
Aşar gelirsin birgün diyerek hep bekledim.
Dara düşünce başım senden başkası duymaz,
Yüreğim alev alsa senden başkası bilmez.
Sesini duyuyorum koşarak geliyorsun,
Çünkü yürek özlemi ben gibi çekiyorsun.
Bizdeki bu hasretin dermanı ne olacak,
Galiba ayrılığa çareyle bulunacak.
Ayrılığın bir adı hasret değil mi sence,
Kanımca bu ayrılık sabırla geçer bence.
Biliyorsun bu ömrüm sensizlikle geçiyor,
Biraz sabır edersek nasıl olsa oluyor.
Kayıt Tarihi : 12.3.2007 14:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler.
Düşündüm ki haklılar çünkü bu sabrın çaresi sende
Yureginize saglik
Şimdi duygularım bana arkadaş onlara sarıldım.
Bu dağları aşılmaz olarak hiçbir zaman sanmam,
Dağları aşarak gelmeni bekliyorum tesellim sende.
ne mutlu içerde savaş yoksa,tebrikler.
TÜM YORUMLAR (11)