Çaremiz Yok Şiiri - Selim Seven

Fragmanını izlemiştim ben bu filmin,
Bahar geliyordu, mutluydu bizim kadar çocuklarda.
Aydınlık düşler büyüyordu göklerde yan yana,
Yağmurlar siliyordu günahlarını dünyanın usulca.
Ne bir damla yalnızlık düşüyordu toprağa,
Nede ölüyordu sevdalar bir anda.
Öğrenci indirimli umutlarımız yoktu nasılsa,
Ve işlemiyordu pos bıyıklı/kılıklı dayıların torpili aşkta.
Taksit taksit ödeyemiyorduk bedelleri,
Peşindi satışlar,
Nakitti acılar.
Yerimiz yoktu ayrılmış ön sıralarda,
Ayrılmışlığımız vardı nasılsa.
Bir kaç parça yalnızlığımız koynumuzda.
Hala acıyabiliyorduk biz.
Ağlayabiliyor.
Sevebildiğimizi sanması var nasılsa.
Sevilmeye umutlanması.

Ne zaman ki fragman bitti,
Yaşamak düştü vizyonumuza,
Bir daha yağmur yağmadı dünyamıza.
Çaremiz yoktu artık,
Kirlenmekten başka.