09.05.1985 / istanbul
kalbim aklıma hükmediyor bu aralar,
içimde kopuyor durulmaz fırtınalar
bir yanım kal diyor diğer yanım durma git
sen bana bakma hiç kararında dur ve bit...
sana ben galiba bayağı bi alıştım,
yokluğunda dertlerle acı ile tanıştım,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta