Çare Yok Şiiri - Defne Martin

Yadsıdığımız karanlığımız biz yandıkça...
İçimize çoktandır inmiş karanlığımız...
Asık suratlı iç hesaplarımız...
Bizi Tanrı kurtaramaz artık.

Galibi unutulmuş güç savaşlarımız...
Ve sevmelirimiz her şeyin yanı sıra...
Tanrı bizi birbirimize yaratmamış.
Biz birbirimizi yeniden yaratmalıyız.

Islak yüzlü bir deniz kenarı,tanımadığın;
İklimi kayıp bir dağ başı,bilmediğin;
Çağırır ismimi usulca aydınlığa
Duyuyorum.
Gece aydınlık olsa,
Yokluğun karanlığım...
Gitmeliyim diyorum,gidemiyorum

Yol yalnız bu dünya kadar.
Yol eski,acılanmış
Yaralı bir serçe ellerimde yüreğim
Ölmeliyim diyorum,ölemiyorum