Çâre(siz) siniz -II- Şiiri - Hanifi Kara

Mâzeret üretip boşa yorulma
Her hâlde her zaman, çâre(siz) siniz.
Hiçbir derde çâre bulamaz isen
O zaman gerçekten, çâre(siz) siniz.

Güzel değerlerin dışına çıkma
Olma kolay kolay yutulan lokma
Kuru gürültüye pabuç bırakma
Sustur soysuzları, çâre(siz) siniz.

Onların yolları yanlış bir yoldur
Millete ters düşen; sağ ile soldur
Haddin bilmeyene haddini bildir
Kükre be aslanım, çâre(siz) siniz!

Anneler boş yere saçını yolmaz
Çoğa koysam almaz, az ise dolmaz
Bâzı şeyler var ki, “olmazsa olmaz”
“Çâre yoktur” deme; çâre(siz) siniz.

Kötüler çoğaldı ne yapsın Kara
Belki dünden beri en büyük yara
Islah ad altında, ifsatçılara
Çâre üret çâre, çâre(siz) siniz.

Bu halkın gönlüne öyle girseniz
Yokluk çemberini bir bir kırsanız
Hem hükümet hem de, muktedirseniz
Tek çâre(siz) siniz, çâre(siz) siniz.

Bâzı odaklardan dilersen eman
Korkarım o zaman hâliniz duman
“Hükmetmekten âciz”, işte o zaman
Hem çâre(siz) siniz, hem âcizsiniz.
Belki de o zaman, tam âcizsiniz...! ! !