En güzel şarkıyı sen söylerdin,
Söylemedin.
En güzel resimleri sen yapardın,
Yapmadın.
En çok okumayı sevendin,
Okumadın.
En öndeydin,
Kendine çok güvendin,
Çalışmadın.
Çalışandan hep geri kaldın.
Bir gün en arkalarda kaldın.
Güçlüydün,
Kaldırabilirdin dünyayı,
Küçücük sorunların altında,
Ezildin kaldın.
Dağıttın, toplamadın.
Dalında çiçeği,
Çiçekte kelebeği görmedin.
Yaprağın yeşilini,
Denizin mavisini görmedin.
Tatmadın, meyvelerin tadını;
Derin derin içine çekmedin,
Çam ağaçlarının kokusunu,
Kuşların şarkısını dinlemedin
Toprağın kokusunu almadın.
Görmedin seni gerçek seveni,
.Hep üzdün seni sevenleri
Yürekteki sevgiyi bilmedin
En büyük düşmanı sendin, senin.
.Yaşamayı bilmedin.
Ağzından çıkanı duymadın,
Büyük küçük bilmedin.
Kalp kırdın, gönül kırdın,
Tükettin yüreklerde sevgiyi.
Elindekilerle yetinmedin,
Hep istedin,
Hiç vermedin,
Hiç şükretmedin
Yanlış kullandın enerjini,
Tükendin, eridin.
Boğuldukça. Arayacaksın,
Kurtulmanın çaresini.
Bilsen çare sensin,
İstersen yenebilirsin her şeyi,
Yıkabilirsin çaresizliği.
Kayıt Tarihi : 15.11.2009 09:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!