Dur...
Yeter artık
Sayenizde sabra adandık
Düşünmek, hassasiyet göstermekten uzaklaştık
İşimize nasıl gelirse öyle yaptık, kalbi olmaktan çıktık
Kendimizden ziyade başkalarını yargıladık, onlarda suç aradık
Dost, yaren, arkadaş, refik, insan olmaktan başka her bir şeyi çare sandık
Neden hesapsız bir aklın, alalanmış arzuların, taviz verilmeyen keyfiyete adandık
Hani bizler kutlu yolun yolcularıydık, cemaat asabiyetleri içinde acımadan dışlandık
Nasıl bir dine inandık ve ya inandırıldık, yoksa hakikatten mi uzaklaşarak dünyalaştık…
Kayıt Tarihi : 22.11.2014 14:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!