Ne yalnızlıklar, acılar yaşadım ben anlatılmaz
Boğazımda hapsolurdu çoğu zaman kelimeler
Gözyaşlarım teselli etmek için okşardı yanağımı
Gülen yüzümü gösterdim, bilmedi halimi kimseler.
Çok ağladım insansız mekânlarda sessizce
İçime akardı gözyaşlarım boğulurdum selinde
Anlatacak bir dost yoktu halimi ihtiyaç duyduğumda
Dertlerimin çaresini yine buldum ben kendimde.
Kemal ÇAKIR
Kemal ÇakırKayıt Tarihi : 11.1.2013 23:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!