Çare Bulunmaz Derdime Yanarım

Bir türkü besledim yüreğimin eşi bulunmaz derinliklerinde

Kime derdimi yansam kime ne söylesem

Vurdu sırtımdan kalleşçe

Yüce yaradanım yokmudur

Eşi bulunmaz derdime çare

Kime karalar bağlasam

Kimin dizlerine kapanıp aglasam

Ağıtlar yakıp yakıp yokluhuna yanarım

bir an gelir susar dillerim susar gözyaşlarım

Dermansız kalır elim ayağım

Eşi bulunmaz bu dertten nasıl kurtulsam diye

Çare ararım yıllardır

Kalbimin dili olsada konuşsa

Ne yollar ne aşılmaz daglar

Ne engin denizler aştı bu ayaklar

Ne insan gördü bu gözler

Bir lokma ekmeğe muhtaç

Sessiz çığlıklar içinde haykıran

Ben böyle bir aşk görmedim

Hiç biryerde yüce mevlam

Gel söndür içimdeki

Alev alev yanan aşk ateşini

Kana kana su içerim sönmez içimdeki ateş

Ben bir gönül dostuyum

Çare bulunmaz derdimi yanar yanar ağlarım

Ben bu dertten ölürsem karalar baglarım

Bulunmaz derdime çare

Dertli başımı alır gezer gezer ağlarım

Gözüm yollarda seni arar

Bu gönül her yoldan geçene seni sorar

Bu gönül dostunun derdine yokmudur çare

Allahım yine kaldık birbaşımıza

Sana yanarım birtek derdimi sana ağlarım

Ben bu dertten ölürsem

Dertli başımı nerelere kime haykırayım

Kimlere nasıl derdimi yanayım Allahım

Bulunmaz dertlere boyadı bu kahpe felek

Aşılmaz yollara daglara engin denizlere soktu

Kahrolası felek gülerken aglattı

Aglarken güldürdü ne istiyorsun benden zalim felek

Can dedin canımı vermedimmi

Söyle Allahım kimlere nasıl derdimi yanarım

Bulunmaz derdime derman

Azrail dikeldi yine başıma

Çare bulunmaz derdime çare ararım

Günden güne içten içe yanarım

Hem gezer hem dertli başıma aglarım

Şu üçgünlük yalan dünyada

Çare bulunmaz derdime çare ararım

Çare bulunmaz derdime çare ararım

Ben bu dertten ölürsem kaderime yanar ağlarım...