Bazen düşünürüm ne kusur ettim
Acizane koştum her derde yettim
Kim darda kalmışsa orada bittim
…Kendi çıkmazıma yol bulamadım.
Her cefaya göğüs gerdim bıkmadım
Çok didindim esenliğe çıkmadım
Karalandım yine de gönül yıkmadım
…Kendime tutunacak dal bulamadım.
Hayat arkadaşıma duam yetmiyor
Astım zor dert evimizden gitmiyor
Neler çektik kahrımız hiç bitmiyor
…Derman olunacak hal bulamadım.
Bakışlar amaçsız zor güç yaşıyor
Elim kolum bağlı aklım şaşıyor
Tıp aciz kalmıştır sabrım taşıyor
…Kovan petek dolu bal bulamadım.
Dertsiz uyusaydı huzur içinde
Güler yüz uyanıp kalksaydı zinde
Çaresi var densin arardım Çin’de
…Kendime çizecek yön bulmadım.
Şu kısacık ömrün her günü hüzün
Ne gece huzur var ne de gündüzün
Bezmiş tebessümü kalmadı yüzün
…Dalları kururmuş, gül bulamadım.
İst/1990
Ozan Nuri CeyhanKayıt Tarihi : 9.4.2011 17:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1980 yılından bu yana eşim allerjik astım hastası.İstanbula doğalgaz gelinceye kadar çektiğimiz sıkıntıları anlatamam. Bir gecede 3 defa ayni hasteye taşındığımız olmuştur.Çok şükür hayatını idame etmeye çalşıyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!