Çare bilim Şiiri - İlhami Arslantaş

Elbet şu alemde bütün varlığın,
Hikmeti suâle sığmaz karı var.
Bir bütünden parça dengeyi tutan.
Kör sürünür gezer halde mar’ı var.

Doğayla beraber tüm canlı vücut,
Her birinde ayrı faydalar mevcut,
Hepsi de kendince ederler sücut,
Arı,çiçek,böcek, balda zarı var.

Fazlalığı yoktur her yanı hacet,
Ne bir doğmadır bu, ne de bir icat,
Gerçeği demekten olur mu ricat?
İnsan gibi akil kulda harı var.

Öyle bir umman ki gönül dehası,
Ona meyledenler olur şuh/ası,
Öğrendikçe ürer gelir dahası,
Nimeti sınırsız halde darı var.

Tarifi aşikâr çıplak bir resim,
Onunla his duyar beslenir sesim,
Manaya yön verir gerçektir cisim,
Muta erenlerin elde nar’ı var.

Der ilhami ilmin ışığı güzel,
Okuyup öğretmek keşiği güzel,
Sevgi,edebiyat beşiği güzel,
Kendiyle barışık gülde sarı var.