Çare Şiiri - Murat Küçük

Durgun bir son bahar akşamıyım şimdi.
Işıklar bile sönmek istercesine yanıyor.
Sıcacık odamda, soğudum üşüyorum.
Buz kesiyor ellerim tut,
Tut beni düşüyorum..

Kal demek ne kadar cesur,
Ve ne kadar çaresiz dir kal diyen gitme.!
Bitti denilen sözün arkasına söz ekleyen,
Sonuç arayan, tüm sonlarda; sonuç bekleyen..

Kör düğüm tüm sevdalarım, tüm Dünyam.
Yaşanacak diye yaşıyor, sıramı savuyorum.
Avutmuyor sözlerin, gözlerin, gizlerin.
Vuslata hasretlerimi ekliyor,
Gülün ömrü kadarım işte bekliyorum..

Birikmiş bir aşkı kusuyorum ben..
Geçmiş bir çaresizlik sürüyle çarelerle.
Vakti zamanında kıymetini bilmediğim,
Şimdi kiymet arıyorum, zamanı geçmişlerle..

Her şey yerinde güzeldi.
Bırak yerinde kalsın.
Bir şarkısın bende dur kesme
bırak bırak onu son defa çalsın.

Dümeni yok bu geminin,
Limanı yok. Rotası yok.
Kayalıklarda soludum ilk havamı ben,
Bırak canım mı alınacak?
Kayalıklarda alsın.!