Çare Şiiri - Adem Yarar

Hissiyat terk ederek huzurumu
Kaçırdı var olan tüm huzurumu
Alışmak en tembelce çare oldu
Ancak yaşayan bilir bu zorumu

Hoş manayı aramak dar mekânda
Bulunası mümkün olan her anda
Bulmalı, buldurmalı en derini
Anlamalı manayı okuyan da

Saatler günler doldu ki sebatla
Sığamaz oldu ruh cüz-i ebatla
Yok elden gelen başka bir marifet
Kaldım kendimce eldeki sanatla

Köpürmeli ve taşmalı belki de
Takılmamalı bir sinsi tenkide
Görünene görünmeyene rağmen
Bırakmalı tüm olanı terkide