Maksadını yitirmiş, değersiz olmuş insan.
Zevk ü sefa içinde, uzaklaşmış fıtrattan.
Ne kalp de vicdan kalmış, ne davranışta ihsan.
Yalanlarla yıkanmış bu düzenbaz hayattan,
Tek çâre vazgeçmektir; beşeri saltanattan.
Bir düzen ki maddiyat, almış başın yürümüş.
Bu nasıl saldırış ki! hayata çift kanattan.
Hoşgörünün adı yok, maneviyat çürümüş.
Korkmaz olmuş artık, ne günahtan ne haktan,
Tek çâre vazgeçmektir; beşeri saltanattan.
Kayıt Tarihi : 13.5.2008 14:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Güneş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/13/care-52.jpg)
Bu nasıl saldırış ki! hayata çift kanattan.
Hoşgörünün adı yok, maneviyat çürümüş.
Korkmaz olmuş artık, ne günahtan ne haktan,
Tek çâre vazgeçmektir; beşeri saltanattan.
CANI GÖNÜLDEN KUTLUYORUM HARİKA BİR ŞİİR OLMUŞ. SAYGILAR EFENDİM. Bilge ATAM
TÜM YORUMLAR (4)