Çare…! Şiiri - Feriha Ceylan

Çare…!

Şu garip yüreğe baksan bir çare,
Zulmünle öldürüp astığın yerde,
Gelincik bahçesini gezdiğin dilde,
Gül sanıp ellere derdir sen beni.

Karalansam perde olsam önüne,
Yaram derin çıkamadım yüzüne,
Kara gözlerinden bahtsız ömrüme,
Tohum edip toprağına ektirsen beni.

Geldi de geçti canım Pazar ayları,
Göremedim ömrümdeki yolları,
Kaderime düşen çilelerin payları,
Demlerimin hasadı kaldır sen beni.

Hayındır gayri zaman da hayın,
Zulmü bırak canım danışa sarın,
Varıp dost köyüne adımı koyun,
Okutup salayı verdir sen beni.