Bir çocuğun yaptığı resim olsam
o fırçasıyla mutluluk koysa gözbebeklerime
gülücüklerine boyasa solgun yüzümü
cebindeki tüm yaramazlıkları taksa saçlarıma
yüreğinde büyüttüğü umutları
nakış akış işlese ruhuma.
Hayatın üstüme bulaştırdığı bu kabus
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Her şey,çocukmuşçasına kirlenmeden yaşayan bir insan yopluluğu olabilmekte bitiyor ya da başlıyor değil mi...Teşekkürler sayın şair,saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta