Çare Şiiri - Mehmet Kızılhan

Bir nisan yağmurunda
İki gözüm diyerek baktım sana
Yolun nereye gittiğini bilmeden
Baharın neşesisin gözlerimde
Gün gelir karanlıklarda kaybolarak
Gecesinin dokusu sabahının ışığı
Uykunun rüyası
Rüzgarın sessizliği sanki
Bedenimin uyanışısın laz kızı.
Dişinde saklı güzelliğin
Görmek dediğin noktada saklanmış sen
Göğsümün sıkıştığı günlerde
Saklamışım seni bir fotoğrafa yanı başımda
Alel acele çekilmiş doğallığın da gizli bakışların
Dokunsan nefes alacağım darağacımda
Bir o kadar uzak gülüşlerin
Bakmışım yanında titremiş yüreğim
Yakınken nefesin nefesime
İç çekerken yüreklerimiz
O kadar uzakta kalmışız yakınlığımıza
Parmaklarım gezerken her yanında
Dokunamamışım ki ben sana gözlerimden başka
Ben sana iyi değilim
Ben sana özlemliyim
Konu sen olunca içimde kadınım
Yokluğunda ben hiç birşeye iyi değilim
Düşüncelerim darmadağın
Yaşamım saçma sapan çiçekler açmamış
Rüzgar esmiyor güneş dünyamı aydınlatmıyor
Rüzgar esmiyor
Sabahlarım karanlık bedenim sönük
Gözlerim sana aç
Yokluğun içimde sefalet
Garip olmuş kimliğim hasretin zulüm.