Yalnızlık mirası hâtıraların,
Elde avuçta kalan yalnız üzülmek.
Ölüm yakmazken lambalarını,
Tek çare var, o da mâziye gülmek.
Kayıt Tarihi : 11.2.2025 12:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
2017
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!