gecenin bir yarısı ateş,
diğer yarısı özgürlük.
karanlık yaktı mazlumları,
çocukları yaktı,
kandan nehirler aktı,
akıyor, akacak yine…
özgürlük şarkıları sustu,
insanlık unutuldu...
her yanda zulüm,savaş ve kan
bağırıyor mazlumlar durmadan
çare yok mu?
çare,
tüm ezilenler
birlikte ırmak olup
zulmün üzerine akmaktır…
özgürlük ateşiyle,
kara gecelerden geçip,
kurtuluşa ulaşmaktır...
Kayıt Tarihi : 21.1.2023 21:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ezilen insanların, özellikle çocukların çektiği çileler...
![Ahmet İnce](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/01/21/care-161.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!