Çapulcu Köpekler Şiiri - Cengiz Özkan

Çatışmanın ortasında bir köpek olmak, bir hayvan olmak ne garip şeydir. Polis gaz atmış. Köpek ana caddeye doğru koşmak zorunda. Çünkü önü havadan gelen duman ve gazla kapatılmış.
Koşuyor köpek. Eyvah ana cadde üzerinde binlerce insan.. sağında, solunda dükkanlar.. kaçaçak tek yön polise doğru.. Ve halka doğru gelen bir TOMA.
Filmlerdeki kavuşma sahnelerindeki gibi birbirlerine doğru koşuyorlar. Kucağını açacakmış gibi Toma'nın başlığı açılıyor. Ve püskürtülen su ile karşık gazla köpek havaya uçuyor. Sonrasını gözlerim görmüyor,yaştan.
Kimseyi savunmuyor, kimseyi protesto etmiyor, oy da kullanmıyor bu köpek..
Ve diğer hayvanlar kimbilir neredeler, neler yaşıyorlar, kimlerin koltuk ve cepleri için bu hale düşmüş durumdalar...

Her gece işdönüşü gördüğüm ve hatta korktuğum sokak köpeklerini 12 gündür ne gece ne gündüz görebiliyorum. Köpekler bile şehri terketmişler.
Ey sokağımın köpekleri, kedileri, haşareleri.. Her bir insanın bir beklentisi bir kazancı var bu olaylarda. Sizin günahınız nedir bilmiyorum.. kimse sizden de özür dilemeyecek.
Ama şunu anladım ki insanların yaşadıkları yerlerde yaşamayacak kadar hassasınız, akıllısınız, dürüstsünüz, asilsiniz. (2013 Haziran)

Cengiz Özkan