Çapul Şiiri - Ömer Yücekaya 2

hüznün tetiğinde parmaklarım
geceyle Rus ruleti oynuyorum

öyle taşrayım
öyle arabesk
bırakalı onca sene oldu ama
rakıyı ve sigarayı
en çok bu gece özlüyorum

bu gece iyi değilim
şuram da…
tam sol kaburgamın altında
kalibre’siz bir hüzün
yivsiz bir kahır
ıslığını yitirmiş bir rüzgar gibi mutsuz
yılkıya bırakılmış bir at kadar üzgünüm

bu gece ha bire yağmur giyiniyor gözlerim
şarkılar intihar süsü verilmiş cinayet
şiirler vurgun yemiş balık
ben suni teneffüs telaşındayım

içim de Nuh’unu arayan bir tufan
içim de Musa bekleyen bir Kızıldeniz
bu gece her kuyuya Yusuf
her yaraya Eyüp
her çarmıha İsa’yım

bir “b” planım bile yok
yine hazırlıksız yakalandım sensizliğe
özlemin kulunç misali girmişken sol yanıma
hayalet bir gemi gibi
yine senin suların da yüzüyorum

bu gece baba isem çocuk
usta isem çırak
avcı isem avım
duymayacağını bile bile
adını fısıldıyorum gecenin zifirine
bu gece yalnız sana tavım

deşme kadın
yokluğunun en dikiş tutmaz yanıyla
bari bu gece deşme içimi
kefen gibi
bari bu gece örtme üstüme sensizliği

bu gece çapulum
yağmayım
talanım
say ki bir yangından arta kalanım
yalnız sen dokun isli yüzüme
kimse okşamasın küle belenmiş saçlarımı
yalnız sen okşa…

dağ dağa sarılmaz biliyorum ama
uzaktan bile olsa
bu gece yalnız sen sarıl bana…