Çapraz Şiiri - Naki Aydoğan

aşk sancısı
sandım ki beni seviyor

ilk nerede görmüştüm onu
orada
burası Kadıköy'de bir kafenin çaprazı
kafenin çaprazın da görmüştüm
kafenin çaprazıyla kesişiyordu
o anki bakışımda
onun o anki duruşunda görmüştüm
kafeyle çapraz ilişkide

öncesi yeşim vardı
o da hep okulun çaprazında dururdu
okul bitince o bir rezidansın bir katında işe girdi
bakışımla duruşunu kesemedim sonra
bugün duruyla duruyorum
niye insanlar binalara kulp olurlar
duruşlarıyla
ve beni aşık ederler
kadın olursa aşık olurum
erkek olursa aşık olacak bir kadın bakarım

oysa o da sevdiğimi zannetmiş
beni televizyon uydularını bağlarken
yedi katlı binanın çatısında
bir adım boşluğa doğru
atsam tutar mıydı
balkonun ucunda dururken
beni sevmiş
belimi incitip çapraz yürürken
gülmüştü

sonra birlikte televizyon aldık
yedi yıl oldu
evleneli
o kafenin çaprazında bir binada kiracıyız
dürbünle kesişiyoruz
aramızda bir semt var
onunla aramda yeşim var hiç söylemedim
yeşim hayat tartımın ibresi
onunkini bilmiyorum
geçiniyoruz