Çapanoğlu dedikleri kardeşten öte

Gecenin sessiz bir köşesinden gelip buldun yine
Kardeşinin dosta muhtaç anını
Uzaklarda yalnız, üzgün, yorgun gönlüme
Serptin kucaklara sığmayan bir hoş kelamını

Sen ki kardeşten yakınsın bu değersiz cana
Bilir mi çevrendekiler kıymetini, muhabbetini
Uzakta mı olmalı ulaşmak için illede sana
Kaybedince anlar değil mi insan senin gibi dostun sesini

Seni kelimelerle anlatmaya gerek yoktur sana
Hesapsız, sorgusuz gel desem bilinmez meçhûle
İlle de gerekmez iki elin bulanmış olsun kana
Kuştaki kanadı takarda uçarsın bu değersiz dostuna

Çapanoğlu diyorlar, desinler sana
Buncadır çıkmamış altından hiçbir oyunun
Taa çocukken belliydin delisin hala
Yüzünden bakınca görünür o saf yüreğin