Ondokuz ocak evden cıkına gülüm
Sanki içime dogdu geleçek ölüm
Susuz dallar gibi kurudu gülüm
Yıkılasın ÇAPA şifasını vermedin
Nazmiyem sallayınca başını
Düşürdü başında pempe şalını
Yıkıp kaşlarını kaçırdı bakışını
Yıkılasın ÇAPA aldıgını vermedin
Tüm köylü toplanmış soguk üşüyor
Yusuf hoca halam deyip koşuyor
Gülüm coçularım deyip göçüyor
Yıkılasın ÇAPA eşimi geri vermedin
Halilim boynun bükmüş geliyor
İsmailim anam diyediye meliyor
Şu gurbetde benim başıma yıkılıyor
Yıkılasın ÇAPA misafirini vermedin
İkibin on altı ocagın yirmi dördü
Fırtınada başladı tipiler sürdü
Sen kapatın gözünü AZİMET öldü
Yıkılasın ÇAPA emanetimi vermedin
Nazmi Gökdogan
Kayıt Tarihi : 20.5.2020 14:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!