Çapa Şiiri - Baykal Kaanalp

bir çapa ayağıma takılan
hasretlik çökerken
ayazın içinden kopup gelen
sürüklenen,hemsiz

bir oda boyu yalnızlığım
etrafım boş,ağaçsız
yalınlığına aldırmıyorum
hafıza kaybımın

şirin gözükmüyor gözüme
taktığım binbir çile
örgüsüz,hayta,sökülmüş
sıkştırılmaya gelmeyen

bir çapa yerinden sökemediğim
ince işçiliği çok iyi
kazımaz beni ve rötarımı
zamanında varır mevzisine