Yavaş yavaş çökerken gecenin karanlığı
Şu kuytu köşelerde umutlar bile yalnız
Ve bitmeye başlarken günün hükümranlığı
Bir sevda daha biter gönüllerde zamansız.
Bir bilsen gönlümde ki hüznü, kederi, gamı
Sanma, bu gönlüm sevdi, kavuşmadı, mutsuzum
Ben hayatı sevmedim. O yüzden umutsuzum.
Dün, bana ne verdi ki, yarın ne getirecek
Yeniden yeşerir mi? Kuruyup solan çiçek
Sanma ki bu alemde yalnız tek başınasın
Seni yaratan Rabbin bilki her an yanında
Unutuldum diyerek hiç bir tasan olmasın
Yeter ki her daim an O' nu dualarında
Gece, gündüz fark etmez her zaman seni görür
Acılar son bulsa da hasret yine son bulmaz,
Sevenler unutsa da sevdalar unutulmaz
Sanma şu gönlümdeki hatıralar silinir
Ölmeyince bu gönlüm, bu sevdadan kurtulmaz
Tek tesellim o olur, seni mutlu görürsem
Şu gönlüme işlendi nakış nakış
Edalı gizemli bir tatlı bakış
Yorgun yüreğime işleyen sızın
Mahzun bir bakışa yandım ansızın
Varlığınla Yokluğun
Varlığınla yokluğun değişen pek bir şey yok
Dünya hep aynı dünya eksik olan bir soluk
Zaman alıp götürür yaşayan her varlığı
Göz açıp kapatmaktır zamandaki yolculuk
Yoruldum Artık Kaptan
Yoruldum artık kaptan batır gemiyi gitsin
Bu hayat denizinde dalgalar öyle hırçın
Fırtınalar vicdansız
Bilmem ki ne fark eder ne getirecek yarın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!