Cantanem Şiiri - Kübra Bozan

Can tanem...
Metanetin raksIna çağırıyor yine ruhum yüreğimi.Kıyamadım duvak eyledim bulutların buğulu bakışlarını tenime..Mabedimde çığlıklar koptuğu an arz-ı haline sığınışım tamamlıyor eksik yanlarımı..Şimdi yine göğüme yanaşıyor üşüyen ruhumun ateş doğuran yağmurları.Yürek yangınıma attığım her odun beni karanlıkta parıldayan ışıklar demetine çeviriyor sanki.Bilmem ki sen yoksun diye mi gamlı bunca kelime o yüzden mi gam keder kusuyor her dizem can tanem..
Ah can tanem..
Sol yanımda gizli tutamadiğim şemalimin sert kaldırımlarında bitiyor simdi düşlerim.YangınlarIm vuslatIm ruhumun saklı bahcelerinde ümidimi de bertaraf ediyor simdi.Hangi tarafa dönsem meçhul gidişlerin prangalı sessizliklerim.Aya yıldızlara gecenin ayazını anlatırken sabahlar doğuruyor ellerime zifiri karanliklar...Ne zaman tebessümlerin değse gamzelerime gündüzlerin soluk teni yakıyor arşa değen bakışlarımı can tanem..
Can tanem...Ay da tutuk bu gece güneşe..Nakış nakış işlediğim adini yüreğime kaç bileni kaç seyreyleyeni var ki gecenin sabaha el verdigi şu saatlerde.Sen gittin diye mi bunca sessiz Çiglık sen yoksun diye mi gece kararip küçülüyor yıldızlar misali.Buharlaşıp acılarımınn kederlerimin birikmiş tortularımıydı yüreğimi acıtan hatta yakan..Onlar mıydı bunca yangını söndüremeyen ateşin sahibi...
Can tanem..Ask hanem..Atesler saçan gözlerime aşkı malik kılan canım..Bir bakisinla yeniden yaratmalisin beni,ey canimda aski vuslati arsinlayan can..simdi yuregimin anbean yanan yanginlarina verdim gozlerini..issiz efkarini da sakaklarima alip da gidiyorum topragin tek mevsimlik sevgilisini -gunesi-kucaklayan safaklara...
Can tanem..ask hanem...yanmaktan usanmadigim yanarken sana susadigim.ictikce daha fazla susadigim..gozlerini gonlume bahseden bir yanik tenli bugday tanesi..yuregimin gozyasi bulutlariyla islattigim corak topraklarimin abi hayati..sen yoksun diye mi dogmaz oldu gunes artik bu anadan uryan daglarin ardina sevginin kokusuna sarinmis o renksiz calilarin arasina...
Can tanem...sesimin duyulamayan yankisi...yuregime carpip carpip bana geri donen prangali yankilari.cânim cânânim..cânimda câni var kilan tum gucuyle..ve simdi varligiyla yoklugu kadar mechul olan cânim..hanemi karanliklarca zifir dolduran cânim..kader yazgim..kader kadar gercek kader kadar suskun can tanem...
Can tanem...Şimdi yine rahmet rahmet fidanlar ekiyorum sana çıkan yollarin başına..Seni beklerken içimde toza dumana karişan gözyaşlarimi veriyorum can suyu diye..hüznümü ekiyorum kariş kariş..ırağında büyüttüğüm hayallerimi ekiyorum azar azar hasretinden nice prangalar eskitmis tedariksiz katiksiz yolcular ugurlayan özlem kokan yollara..vatanim..yerim..yurdum..uğragim...
Ah can tanem...gecenin en mateminde gozyaslarin iplik iplik akitan can tanem..heybesinde ne figânlar,ne feryatlar tasiyansin sen.can tanem..ah can tanem..sayfalar dolusu suskunluk mirildanan can tanem..kelimelerin bir sona kavusturmaya mecal biraktirmadigi son siirimin aci satirlarina ayriligı, imkansizligi,adim adim isleyen..iyi ol sag ol ama uzak ol benden...