1950- ve hala yaşıyorum ne tesadüf değil mi?
Cansuyu
Uyurken açlığın sıcak koynu gözlerinde
Rüzgarların alıp götürdüğü kuru dumanlardan
Ölü yaprakların çıkardığı hışırtılara kanat açtım
Felç gibi üstüme çullandı anılarım
Çentik atıyor günlerime
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Güzel bir anlatım olmuş. Tebrikler.
Güzel bir anlatım olmuş. Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta