Cansuyu Şiiri - Metin Egeli

CANSUYU

Bir Sonbahardır
Tohumun düştüğü gün
Toprakta başlar serüven
Bir Cansuyu bulur,
Akar üzerine yavaştan
Bir nefes alır tohum…
Cansuyu çapa olur bu defa,
Aralar toprağı, hava alır tohum
Kımıldar kabuğunun içinde,
Çatlatır sonra.
Cansuyu yine sudur
Toprağı yumuşatır,
Tohum sonunda çıkar topraktan…

Cansuyu değişir
Hava olur, Güneş olur
Cansuyu hep verir,
Tohum aldıkça büyür.
Tohum filiz olur, boy verir.
Şimdi şemsiyedir Cansuyu
Çatlatan güneşe,
Siperdir sert rüzgâra,
Bazı su, bazen hava,
Bazen de güneş
Ve böyle bir sabırdır bu,
Kolay değildir Cansuyu olmak…

Ta ki yeşerip
Boyunca olduğunda tohum
İşte bir huzur kaplar
Cansuyu ’nun içini
Candan bir huzur…

Bir tohum daha yeşermiş,
Fidan olmuş, ağaç olmuş
Gölgesine memleket sığmış…

Metin Egeli