Cansız ceketler Şiiri - Aliş Gülden

yürekler paslı
yoksulluk diz boyu
zaman
acımasız kurşun gibi
ansızın vurur
şakağındaki beyazlar
kar taneleri gibi ta uzaktan görünür
yurdundan ayrı gurbette
yorulmuş bedenler
düşük omuzlarda cansız ceketler
yerlerde sürünür
soluk ceketlerden
uzanan kollar
bir demire
bir kömürün gözüne
başka vurur
vurdukça kazmayı toprağa
başka bir hevesle kollar yorulur
güneş girmez madene
zamansız yaşlanır
kan gelmez yüzüne
gözünün feri kurur
İşçidir kimliği
giydirirler beyaz deli gömleği
uyanır ruhunda acı bir öfke
yılan ıslıklarıyla gövdesi meydanlarda
firari duygular isyanlarda
yalın ayak
aç susuz sokaklarda
ıslık ıslığa çığlık çığlığa
birleşir sessiz yürekler
yasaklı alanlarda
mayısta meydanlarda