Cansız Şiiri - Zümrüdü Anka

Sanki hafızam silinmiş gibi,
Reset atmışım beynime
Kapıları kapatmışım
Ne yana dönsem kendimi hep aynı yerde buluyorum.

Birşey yapasım yok
Kalabalığın içinde yapayalnız hissetmek gibi
Yoğunluğun içinde hiç bir iş yokmuş gibi
Elimi kelepçelemişler sanki
Bedenimi hapsetmişler kımıldayamıyorum

Kalkmam gerek
Sirkelenmem olağanın aksine daha hızlı hareket etmeliyim.
Ama olmuyor yapamıyorum.
Bu ayaklar bu eller benim değil sanki
Komut almıyor
Hata da vermiyor

Bir köşede camdan dışarı izliyorum
Kül tabağında sönmesine izin vermediğim hep bir sigara
Göğe bakıyorum sonra yüzümü indirip yere
Kuş cıvıltıları duyuyorum
Ağacın rüzgardan hafif dallarının kıpırdayışını izliyorum.
Güneş bir tarafa vuruyor capcanlı gösteriyor orayı
Bir taraf sanki ıssız yaşama belirtisi yok gibi.

İnce bir cizginin üzerinde yürümeliyim sanki
Ve kendimi iki taraftan birine bırakmalıyım
Neresi olursa olsun kabulüm
Bu his tanıdık geliyor
Sanki daha önce buna benzer bir ruh hali içerisinde bulunmuştum
Eksik birşeyler var çözemiyorum
Kalkmam gerek
Bacaklarım duymuyor beni
Kalkmam gerek beynim bedenime ağır geliyor sanki
Kalkmam gerek ama nasıl yapacağımı unuttum.
Kalkmam gerek ğöğe yükselmek istiyorum.
Bir kuşun kanadında
Paçalı bir kuşun taklalarında bulmak istiyorum kendimi.

Ben buraya ait değilmişim gibi
Uyumam gerek gözlerim ağırlaştı iyice
Koşmam gerek yapılacak çok iş var
Tezatlığın içinde kayboluyorum

Annemde ne zamandır gelmiyor
Nereye gitti kestiremiyorum
Uzanmak seslenmek dokunmak istiyorum olmuyor
Nefes alan heykel misali dolaşıyorum
Mumyalamışlar gibi elim kolum bağlı
Kefene girmiş gibi cansız nefessizim.