Övmüş de yaratmış seni yaradan
Gözünün rengini ballar kıskanır
Gülünce açılır güller yüzünde
Teninin rengini güller kıskanır…
Cansın sen, canıma can katansın sen
Son baharda düşen son cemremsin sen…
Tatlı dillerine doymam, doyamam
İnan ki bülbüller bile kıskanır
Yerine kimseyi koymam, koyamam
Yıldızlar ve mehtap, güneş kıskanır…
Cansın sen, canıma can katansın sen
Son baharda düşen son cemremsin sen…
Soyun huri midir ey güzel peri
Seni beklemişim ezelden beri
Kimsin sen ey ahu, yoksa melek mi?
Huyunu suyunu eller kıskanır…
Cansın sen, canıma can katansın sen
Son baharda düşen son cemremsin sen…
Kayıt Tarihi : 18.12.2014 10:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirin ilginç bir öyküsü var: Sipariş üzerine Azat' ı yazmıştım. O gün koro şefi aile dostum, bir bestekarla tanıştıracaktı beni. Bestekar: " aslında ben BAL RENGİ GÖZLERE bir şiir arıyordum " demez mi? ... Biraz buruldum. Hatta şiiri okumak bile istemedim. Ama daha biz oradan ayrılmadan Azat' ın ilk bölümü bestelendi. Eve döndük. Bir telefon: " Alo, Naime hanım, size bir sürprizim var.Şu anda korodayım. Sazlar da yanımda, bİzi dinler miydiniz? ..". telefonun öbür ucundan Azat' ın nağmeleri geliyordu... Çok garip bir duygu... O Gece sanki biri uyandırdı beni. Kalktım... Bal rengi gözler sözü takılmış ya aklıma, başladım yukarıdaki sözleri yazmaya... Ertesi gün CANSIN SEN bestelenmişti bile... Bu tanışmaya vesile olan değerli dostum, sevgili şefimiz Berrin hanıma ve ortak dostumuz bestekar Sn. Mehmed Kemal Üstünbaş beyefendiye buradan teşekkürü borç bilirim... Emeklerine, yüreklerine sağlık… Not: bestesinde " Son baharda düşen son cemremsin sen…" bölümü yok. Ben de o kısmı bir başka şiirimde kullanmayı düşündüm...
TÜM YORUMLAR (127)