Cânsın Çanakkale

Ölümün kıyısında gezdin de sen
Sınavı geçtin, cânsın Çanakkale
Hakk’ ın o en şerefli nezdinde sen
Hakkı dirilten kânsın Çanakkale

Sana saldıranlar en hâss gâvurdu
Ateşin onları yaktı kavurdu
Bu zafer, cihana bir tasavvurdu;
Geçilmeyecek hânsın Çanakkale

Sen huzûr dolusun, düşman tasalı
Seninle bitti Cehennem masalı
Bu cihâda ayak bastın basalı
Tüm âlemlere şânsın Çanakkale

Ateşi suya batıra batıra
Geçmişsin tarihi yazan satıra
Harbin geceden kalan son hatırâ
Sen ise geç bir tansın Çanakkale

Bir vatan ki, kaybolmuştu künyesi
Bir vatan ki, hastaydı tüm bünyesi
Ey düşmeyen yâr, bu gördüğün ye’si
Düşüren en son zansın Çanakkale

Bir eşini bulmak için denendi
Heyhât, yok ki harbinin bir menendi
Bu sene senin yüzüncü senendi
Ama sen hâlâ ânsın Çanakkale

Senin bahtın da, tahtın da aktır ak
Sâyende artık yenilgiler ırâk
Sen çok fazla yandın, biraz da bırak
Bizim bağrımız yansın Çanakkale