Hep beraber giderdik atılmaya koynuna
Küçük dalgalarla sahile çarpan gölün
Ve koşmaca oynardık dönerken;
Ağaçlıklı yolunda, bir zamanlar;
Şimdi yalnız gidiyorum
Seyretmeye mavi gölü
Kadehler dudak öpsün içilen şarap olsun
Bir kalbe dökülsün de ömrümüz harap olsun
Hayat bir rüya olsun hakikat şarap olsun
Yeter ki. Beyaz göğsün karşımda mehtap olsun
İçelim bir kadehten kan renginde zıyayı
Onun sözlerine hemen inandım,
Beni hakikaten seviyor sandım
Onu ben de sevdim, aşk ile yandım
Bilmiyorum, buna nasıl aldandım?
Önümde diz çöküp bana yalvardı
Seyrek görünür;
Çatıklaşan çehreleri, insanların
Çift sürmek, meyve toplamaktan,
Karınları tok mudur acaba?
Bu kadar meyve içinde;
Yenemez çünkü bunlar,
Hayat yağmurlar kadar ıslaksa gerçekte
Bende o kadar sırılsıklam aşığım kalbimde
Gönül bağlarımı söküp atsan da beyhude
Seviyorum işte ne olur anlasana
Kurak mevsimlerin suyu aradığı gibi
Günler geçmez sensiz gelmez saatler
Yarı yolda kaldı parlak vaatler
İstikbal yolunu geçmez saatler
Yetmez mi Allah’ım bu kadar acı
Talihsiz kulunun haline acı
Gözlerde uzaklara dalan ıslak bir bakış
Bilinmez gençlikteki ta gönülden bir akış
Dudaklarda son sözler, gönüllerde bir yakış
Gizli bir hıçkırıkla dönüyor tekerlekler
Kirpikler gözlerdeki biriken yaşı gizler
Kendim gurbet elde gönül yurdumda
Hasretin ateşi pek yaman oldu
Nazlı yardan uzak hayal kurdum da
Gözümden düşen yaşlar kan oldu
Mehtap saçlarında bırakırdı iz
O akşam rüzgâr bile esiyordu derinden,
Dalgalar oynuyordu en kurakça yerinden
İçim ürperiyordu belki de kederinden
Ayrılık tangosunu söylüyordun o gece
Ağladığımı gördün baktın bana gizlice
Mümkünse yaşatmak beni bir saniye sinende
Öldür beni sen kalbine göm sakla kefensiz
Bir kahkaha at sevgili istersen bensiz
Öldür beni sen kalbine göm sakla kefensiz
Aşkın bana mazideki son hatıran olsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!