Günlerdir ayrılık sazları çalan yüreğim.
en acıklı türküler dinledi,tuz olsun diye yarama..
ama bugün en acısı ile yüzleştim ayrılığın..
bir merhabama dahi cevap vermedin.
konuş benimle dedim,sonra defolup gideceğim
sustun….
sanki sağır,dilsiz olmuştun..
ama dinmiyordu içimde kopan fırtına.
çağlayana dönüşen nehir…
bana bunu neden yapıyorsun…
ben değilmiyim sana..
aşk çoğaltır insanı ve sevgiliyi.
azalmamak ve azaltmamak için gidiyorum diyen.
öylece çok kal bende diye..
bu kaçış kimden..
sen bu kadar aciz olamazsın..
ben ise bu kadar değersiz...
atmadık mı zerre kadar da olsa..
aşk ırmağına bir taş…
büyüyüp genişlemedi mi kocaman alana kadar..
yalanmıydı yani gözlerimizin zamanı durduruşu…
o saatten bu yana bir çığ koptu Ağrı dağından….
her yuvarlanışında benden alıp götürdü seni..
ama bilki
üzerimden geçti yarattığı tipi,tufan…
bilinmezliğin,dipsiz kuyular gibi…
yüzüme kapayarak tüm kapıları.
uluorta gidişin insanlığa yapılmış bir darbe
ve kayıtsızlığın öldürür insanı paslı bir mermi gibi…
şimdi..
insanlık dışı bu duruşunu hayata,aşka
beni nasıl yakıp yıktığını
sensiz kalışa isyan eden yüreğimi
bir kez daha vurduğunu şakağımdan
tükendi kelimeler anlatmaya…
ve mecalim yok delik deşik bedenimi
sendelemeden hayata tutundurmaya
bir kez olsun benim için bir şey yap
dua et tanrıya ne olur, melekler gelsin
düştüğüm yerden beni kaldırmaya…
27/07/07 Saat:03.24
Kayıt Tarihi : 27.7.2007 07:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
.
en acıklı türküler dinledi,tuz olsun diye yarama..
ama bugün en acısı ile yüzleştim ayrılığın..
bir merhabama dahi cevap vermedin.
konuş benimle dedim,sonra defolup gideceğim
sustun….
sanki sağır,dilsiz olmuştun..
ama dinmiyordu içimde kopan fırtına.
çağlayana dönüşen nehir…
bana bunu neden yapıyorsun…
ben değilmiyim sana..
aşk çoğaltır insanı ve sevgiliyi.
azalmamak ve azaltmamak için gidiyorum diyen.
öylece çok kal bende diye..
bu kaçış kimden..
sen bu kadar aciz olamazsın..
ben ise bu kadar değersiz...
atmadık mı zerre kadar da olsa..
aşk ırmağına bir taş…
büyüyüp genişlemedi mi kocaman alana kadar..
yalanmıydı yani gözlerimizin zamanı durduruşu…
o saatten bu yana bir çığ koptu ağrı dağından….
her yuvarlanışında benden alıp götürdü seni..
ama bilki
üzerimden geçti yarattığı tipi,tufan…
bilinmezliğin,dipsiz kuyular gibi…
yüzüme kapayarak tüm kapıları.
uluorta gidişin insanlığa yapılmış bir darbe
ve kayıtsızlığın öldürür insanı paslı bir mermi gibi…
şimdi..
insanlık dışı bu duruşunu hayata,aşka
beni nasıl yakıp yıktığını
sensiz kalışa isyan eden yüreğimi
bir kez daha vurduğunu şakağımdan
tükendi kelimeler anlatmaya…
ve mecalim yok delik deşik bedenimi
sendelemeden hayata tutundurmaya
bir kez olsun benim için bir şey yap
dua et tanrıya ne olur, melekler gelsin
düştüğüm yerden beni kaldırmaya…
NE GÜZEL BİR ŞİİR,,USTA BİR KALEMİN YAZABİLECEĞİ MÜKEMMEL BİR ESER,,ELİNE VE YÜREĞİNE SAĞLIK,,
gitsin,sevgi ve aşk aptallık değil aksine milyarlarca insanın yaşama şerefini tadamadığı çok kutsal bir olgu.Tebrikler...(Çok uzun oldu özür diliyorum)
selam ve saygılarımla...
,Sayğılarımla,Erol Sagun.
TÜM YORUMLAR (6)