Canoy Şiiri - Yurdagül Özay

gönül bıktı sensizlikten canıma yetti
az mı bekledi yolunu nasıl sabretti
yel olmuştun saçlarıma gül olmuştun bağlarıma
iplik iplik sardın beni kaderin şu ağlarına

kan kusarım elaleme şerbet görünür
hayalinle yumsam gözüm gurbet görünür
nasıl dayansın bu yürek yanıp dururken
öyle perişan ki halim bu can sürünür

kıyamazdın kıydın canoy
sözlerinden caydın canoy
mezarımı derin kazdın
gözün aydın artık canoy

www.radyohasat.com