Canoloji Şiiri - Yunus Emre Özcan

Temiz ama aldanılmış gülün
Berrak ve sinsi bataklığında kurumaya yüz tuttu sarmaşığınla
İlerlemek zor ağır parmak uçların
Nefesin ince tıkanık damarlarında

Bilmek anlamayı bilmek
Bu kadar basitmi gün ay yıldız ve hayat
Derin vadiler ve çöl
Kalptemi akıldamı zor
Yada sinsi karanlık yuvarlak ifrit fikirde

Yalnızsın sadece sen
Vede günahkarın ruhun
Acıtan koyu siyahın değil
Tarifsiz sahipsizliğin

Boşlukta tek canlımı hissetmek istediğin
Özelimsi kalmakmı rezaletsi bu gizemde
Kalbinin renksiz ateşini görmekse hayalin
Azabın en korkulusu altı buruşuk gözlerinde