Cano Şiiri - Durgam Özer

Hatırla Cano…
O köhne belediye parkı yerinde henüz
Yine her gün batımı sakindir orası
Bir sen yoksun kör olası yerde
Şimdi anıları var dört bahar evvelinin
Toz tutmuş, unutulmuş, eskimiş

Hatırla Cano…
İlk kez seni bir düğün merasiminde görmüştüm
Bir türlü bakamazdın gözlerimin içine, utanırdın
O dar sokaklı yerlerden geçerken
Görecekler diye korkardın, sıkılırdın
Şimdi o ilk heyecan yok
Beni parkta beklemenin
İşte böyle Cano…

Önce tütüne, şimdide rakıya alıştım
Ara sıra soruyordu seni arkadaşlar
Diyorum ki Cano olsaydı ben böyle olmazdım
Amam mühim değil
Sakın yazdıklarıma üzülme Cano…

Nasıl olsa kahrına alıştım akşamların
Bir gün ya onlar öldürecek beni bu sokak aralarında
Ya da ben sabahını getireceğim karanlıkların