Cano Şiiri - Erdal Söylemez

Gözyaşım kendinden akar.
Dertlerim var katar katar...
Benim bu halimden anlayanmı var.
Beni sensiz koyup gittin cano.

Neyleyim ben sensiz istanbulu
Köşe,bucağı hasretin dolu
Böyle ayrılmamış hiç bir allah kulu
Ardından devi bırakıp gittin cano

Senle ne kombasta hayatım vardı
Dört mevsimim bahar her günüm bayramdı
Kim canom kim kim aklını aldı
Beni bir bilmeze satıp gittin cano

Ben sana ömrümü mü vermedim
Peşinden muş´tan istanbul´amı gelmedim
Cano ben seni senden çok sevdim
Hiç mi sevdiğimi anlamadın çekip gittin cano.