Canlı Şiirler Şiiri - Naki Aydoğan

Otlar bitmiş hayvanlar otlamış
İnsanlar gütmüş otu baharat eti aş
Ağacı eşya taşı duvar
Kendini çoban hayvanlarının başında
Kendi başında yönetici
Hayat bilinç kazandı doğanın canı çekiliyor
Güneşin ateşi sönecek
Karanlık madde içinde nurdan ışık
Cennette hapis kalacağız
Ne otumuz ne etimiz kalacak
Ölüm yok ölüm geçici
Canlı olan ölmez canlı olan ürer
Üredik ve canlılığımızı devam ettirdik
Biz mi öldük hayır cesedimizi ortadan kaldırdık
Buna ölüm demişsek bu bir ifadedir

Misal toprağa bir tohum düştü
Tohumu kim yedi tohumu atası yedi
Çürüyüp toprağa geçen ağaçlar
O tohumla yine kapı aralandı ve yeni biten fidanla
Yine var oldular, bu yeni fidan onların yeni ifadesi
Ölüm geçici ama nesli tükenip yok olmak
Bir daha varlık tutamamak, yok oluş

Yok, oluş ve yeniden var oluş
Evrim yoluna giriştir
Onca yok oluşu bir var oluşla kim taşıyacak
Adamın bacağı yok bir takma bacak takıldı
Eksiklerimizi bir bir tamamlayarak robot olacağız
Anlaşıldı, hayat bizi dışarıdan başkalaştırıyor
Neslimiz yok olurken başka varlık içinde var kalacağız
Bünyemizde bakteri de var virüste var
Biz varız diyoruz
Bize biz dedirten bünyemizdeki onlar