Canlı hayat Şiiri - Oktay Çekal

Canlı hayat

Toprağın bağrına, yağmur düştü,
Arındı toz zerresinden, berraklık geldi,
Güzel duygular, bir nefes oldu,
Gözlerden yüreğe, süzüldü sevgi.

Ruhlarda huzurun, ezgisi çalar,
Mutluluğun adımları, toprağa konar,
Boşlukta gökyüzü, bir koro kurmuş,
Şimşek makamında, muhabbet yapar.

Kuşlar dallara, sıra sıra tüner,
Yapraklar, sığınak olur onlara,
Bakışları bir noktada, gözler ışıldar,
Toprağın kokusundan büyülenirler.

Derede su, bulanık akar,
Daha güçlüdür, yatağı taşar,
Akan suyun sesinde, hayat dillenir,
Canlanır her yönde, yaşar yeniden.

Yağmur diner, sessizlik bozulur,
Başlar canlı yaşam tabiatında,
Güneş açar, sıcak gözlerini,
Gökkuşağı tadında, renkler tanışır.

Salyangoz taşın altından, hareket ederken,
Yanından bir böcek, yürüyüp geçer,
Kelebek tüm renklerinde, defile yapar,
Canlı hayat başlar yeniden.

Oktay ÇEKAL
29.05.2011-18.34