İnsan doyasıya öper, koklar
Dokunurmuş kutsal bildiğine
Ya bir tanesine
Ya da onun bir resmine
Ona haz mı verir bilinmez
Ama onu hisseder
Bununla ruhunun ve bedeninin sükûna erdiğine
Hep insanlık can için savaşmış
Ve ilk kardeşkanı Kabil akıtmış
Sırf sevdiğini almak için
Gözü ağlamadan, yüreği sızlamadan
Pervasızca, hiç düşünmeden
İnsanlar yitiriyor binlerce masum canları
Yürekler sızlıyor, diller ediyor ah u figanları
İnsanlık hunharlaştıkça gülmeyecek sonsuza kadar
Hepsi bir çıkar uğruna başka bir şey değil
02 Ocak 2016
Cumartesi
Kayıt Tarihi : 23.3.2017 15:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Yunus Aytek 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/23/canlar-yitiriliyor-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!