Canlar Yandı Soma'da Şiiri - Mustafa Bertan

madeni duman, gözleri yaş,
yürekleri yas bürüdü…

kömür sobada değil,
yüreklerde yakıldı Soma’da!
alev alev yandı yürekler!
analar yandı, babalar yandı,
evlatlar yandı!
ekmeğini aslanın ağzından
koparıp alan yiğitler;
bir lokma ekmek için
toprakta kaldı!

canlar yandı Soma’da,
yürekler yandı!

canlar yandı
yerin yüzlerce metre altında!
ölüm nefesini bile
içlerine temiz çekemeden!
elleri yüzleri,
bahtları kara…
bir lokma ekmek için çalışanlardı!

canlar yandı Soma’da,
yürekler yandı!

mezarlarını derin kazar madenciler;
ne zaman defin edileceğini bilmeden;
ölüm kol gezer yerin altında!
ölümle her an burun buruna…
vurur kazmayı yerin bağrına madenci;
kömürü yakmak için…
bu gün kömür değil sobada yanan;
yürekler yanıyor canlar yanıyor Soma’da