Canlar gafa düşerse, canan azar şımarır,
Haksız makam verilse, kendini matah sanır.
Canlar cehil mahkûmu, bilmez gerçek cananı,
Koşar serap peşinde, gölgelere aldanır!
Bir bakışla çarpılır, harama meyil eder,
Cin çıksa canan diye, onun peşine gider.
Model alır masalı, mecnunlukla avunur,
Leyla sanır dünyayı, uğrunda olur heder!
Koca ömrü mahveder, bir dilberin nazında,
Unutur kimliğini, aşufte piyazında.
Dünyasıyla beraber, ukbasıda mahvolur,
Şarkı olur ahları, hakir nefsin sazında.
Bir parmak pekmez için, unutur o balları!
Vaz geçer hurilerden, yar sanır edalleri.
Maşuk-u hakikiyi, almazsa lügatine,
Kaybeder şuurunu, perişan bil halleri.
Ölümle zail olan, yar olurmu hiç cana?
Faniler maşuk olmaz,”ebed” diyen insana!
Mabud-u hakikidir, canına canan kulun,
Tercih olmaz gedalar, o nazirsiz sultana!
Gelir bütün güzellik, bi misal-i cemalden,
Her cazibe ve kemal, o Sahib-i kemalden.
Cümlesini toplasan, bir zerredir membadan,
Memba onun yanında, gelmez cenup şimalden.
Milyonlar akl-ı selim, tasdik eder bunları,
Bulmak için gerçeği, geçmiş zaman anları.
Tetkik tahlil ve sonuç; ”fenaya meyil olmaz”
Feda etmiş erenler, hak uğrunda canları.
Yetsin gaflar ey canlar, dem intibah demidir!
İrade-i cüziye, azgın nefsin gemidir.
Hakka rücu gerekir, yanlış zahir olunca,
Hatada ısrar etmek, saadetin semidir.
Can cananı bulunca, tereddüde mahal yok.
Al gönlünü yanına, doğru olan yola sok!
Tüm hayırlı işlerin, olur muzır manisi,
Verme taviz gerçekten, yaşasanda binler şok
Kayıt Tarihi : 23.5.2007 19:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!