Çanlar Çeviri - Şiir Şiiri - Remzi Şanlı 2

Hear the sledges with the bells —
Silver bells!
What a world of merriment their melody foretells!
How they tinkle, tinkle, tinkle,
In the icy air of night!
While the stars that oversprinkle
All the heavens, seem to twinkle
With a crystalline delight;
Keeping time, time, time,
In a sort of Runic rhyme,
To the tintinabulation [sic] that so musically wells
From the bells, bells, bells, bells,
Bells, bells, bells —
From the jingling and the tinkling of the bells.

II.

Hear the mellow wedding bells
Golden bells!
What a world of happiness their harmony foretells!
Through the balmy air of night
How they ring out their delight!
From the molten-golden notes,
And all in tune,
What a liquid ditty floats
To the turtle-dove that listens, while she gloats
On the moon!
Oh, from out the sounding cells,
What a gush of euphony voluminously wells!
How it swells!
How it dwells [page 24:]
On the Future! how it tells
Of the rapture that impels
To the swinging and the ringing
Of the bells, bells, bells,
Of the bells, bells, bells, bells,
Bells, bells, bells —
To the rhyming and the chiming of the bells!

III.

Hear the loud alarum bells —
Brazen bells!
What tale of terror, now, their turbulency tells!
In the startled ear of night
How they scream out their affright!
Too much horrified to speak,
They can only shriek, shriek,
Out of tune,
In a clamorous appealing to the mercy of the fire,
In a mad expostulation with the deaf and frantic fire,
Leaping higher, higher, higher,
With a desperate desire,
And a resolute endeavor
Now — now to sit or never,
By the side of the pale-faced moon.
Oh, the bells, bells, bells!
What a tale their terror tells
Of Despair!
How they clang, and clash, and roar!
What a horror they outpour
On the bosom of the palpitating air!
Yet the ear, it fully knows,
By the twanging,
And the clanging,
How the danger ebbs and flows;
Yet, the ear distinctly tells,
In the jangling,
And the wrangling,
How the danger sinks and swells,
By the sinking or the swelling in the anger of the bells —

Of the bells —
Of the bells, bells, bells, bells,
Bells, bells, bells —
In the clamour and the clangour of the bells!

IV.

Hear the tolling of the bells —
Iron bells!
What a world of solemn thought their monody compels!
In the silence of the night,
How we shiver with affright
At the melancholy meaning of their tone!
For every sound that floats
From the rust within their throats
Is a groan.
And the people — ah, the people —
They that dwell up in the steeple,
All alone,
And who, tolling, tolling, tolling,
In that muffled monotone,
Feel a glory in so rolling
On the human heart a stone —
They are neither man nor woman —
They are neither brute nor human —
They are Ghouls: —
And their king it is who tolls;
And he rolls, rolls, rolls, rolls,
Rolls
A pæan from the bells!
And his merry bosom swells
With the pæan of the bells!
And he dances, and he yells;
Keeping time, time, time,
In a sort of Runic rhyme,
To the pæan of the bells —
Of the bells:
Keeping time, time, time,
In a sort of Runic rhyme,
To the throbbing of the bells —
Of the bells, bells, bells —
To the sobbing of the bells;
Keeping time, time, time,
As he knells, knells, knells,
In a happy Runic rhyme,
To the rolling of the bells —
Of the bells, bells, bells —
To the tolling of the bells,
Of the bells, bells, bells, bells —
Bells, bells, bells —
To the moaning and the groaning of the bells.

*** 1 ***

Dinle! ...
Berrak gümüşi çanları,
çanlı kızakları! ...
Ne evrensel bir kahkaha
gibi melodik kehanetler, ardında
-Çınnn, - çınnn, -çınnn
Nasıl da çınlıyorlar
Buzlu gece havalarında
Gökkubbe,
bütün yıldızlarıyla
göz kırpar gibi, o anda

Sen ve O...
Bir kristal zeresi berraklığında
Tempo tut! Tempo...
Bir ''' Runic (koşaradım) ''' ritmi ayarında (.1.)

Çanlar, çanlar, çalan çanlar...
Tıngırtılar,çıngırtılar
Nasıl da müzikal eşliğinde çınlıyorlar

*** 2 ***

Dinle! ...
Altın sarısı çanları,
iç ısıtan düğün çanları! ...
Ne evrensel bir mutluluk
gibi armonik kehanetler, ardında
Sımsıcak gece havalarında
Nasıl da sevimli ezgiler
Herbiri yaldız yaldız, notalarda

Ne akıcı bir espridir
- dinle- uçuşan
güvercin
ki kaplumbağaya (.2.)
-O h olsun, derken
ses titreşimleri akışında

Nasıl da tatlı
Nasıl da oturaklı
Gelecekte! ! !
Nasıl söylerler
Sürükleyici, coşkun
Tıngırtılar, çıngırtılar,
söylenti biçiminde
Çanlar, çanlar, çalan çanlar...
İnce bir uyum ikliminde

*** 3 ***

Dinle! ...
Arsız, yüzsüz çanları,
sesli ikaz çanları! ...
Şimdi
ürkek kulağında gece
Nasıl da korkunç, çığlıkları
Nasıl da büyük bir dehşet
Çok fazla dehşet
abartılı
Ve sadece feryat, sadece
Çılgın bir ateşte gibi
kulakları sağır eden yakarışlar
ve ümitsiz acılarda
daha da yükselen yakarışlar
daha da yükselen, gittikçe...

Gözü dönmüş bir arzu
ve azimli uğraşı
şimdi ya da hiç için
görüntüsü
Zaman...
yanında soluk yüzlü dolunay
Nasıl da büyük bir korkunun öyküsü

Nasıl da gürültüyle çarpışıyorlar
Adeta kükrüyorlar
Çok büyük bir öfkenin
dışa vuruşu
anlaşılan
Kalp atışları
(çılgınca)
havanın göğsünde
Kulaklara aşina olan
Ve bir o kadar belirgin
Havayı bölen sesler
Bir alçalır, bir yükselirken
akisler...

Çanlar, çanlar, çanlar...
Ve haykırışında hiddetler!

*** 4 ***

Dinle! ...
Demir gibi çanları,
ağır çalan çanları! ...
Ne evrensel bir vak'ar
gibi, tek bir ağızdan
haykırışları
Gecenin suskunluğunda
hüzünlü bir gözdağı
bir alçalıp bir yükselen
gıcırtılı tonunda,
haykırışları

Ve insanlar!
Ah insanlar! ...
Görüntüler
Her biri, bir başına yükselen
çan kuleleri

Yavaş yavaş, ağır ağır
boğucu bir yalnızlığın tadında
Hisset delicesi görkemi
Sanki taş kalpi bir yaratık
gibi...
Ne vahşi, ne insancıl
sadece silüetler
görünenler, hayaletler
ve onların gizemlikleri

Alçalıp yükselenler
Yuvarlanıp gidenler
Onlarn sinelerinden kopan
zafer çığlığı gibi
çığlıkları
Çanların çılgınca,
delice bağırışları

Çanlar, çanlar, çanlar...
Bir alçalıp bir yükselen oranda
-Çınnn, çınnn, çınnn
Nasıl da çınlayıp duruyorlar
Sen ve O...
Tempo tut! Tempo...
Bir ''' Runic ''' ritmi ayarında

Çeviren = Remzi ŞANLI