A z a p l a yoğrulan kalbini çözemedim
Gönlünden dökülen i n a d ı sezemedim
Vuslata her g e c e gözyaşları dökerken
Canımı verdim de senden vazgeçemedim
Ukdelerden çıksın artık gönül muradım
İçimizde, ö z l e m i çekilen e v l a d ı m
Kollarımı açtım, y a s l ı başım yastıkta
Vuslatını gözler, c a n l a n ı r umutlarım
07 Mart 2004 Ankara
Cafer Tayyar ÖzkanKayıt Tarihi : 24.6.2004 09:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kısa ve öz şiir gibi yani İlyas Özmen
A.ÖĞDÜM
Turhan Toy
TÜM YORUMLAR (3)