Cankuşum Şiiri - Nurten Tarım

Kaç kere öldürdüm içimde gölgeleri
Durma hadi git
Hükmüm geçmedi gönlüme
Değmesin ellerim ellerine
Sensiz geçen yıllığımda kirlendi izim
Durma hadi git
Ya ben erken geldim bu yaşama yada sen geç kaldın

Canımdan can öte bir kuş
Kanat çırptıkça göz kırpar
Göz yaşlarıma şahit bulutlara
Uçtukça uç cankuşum
Sensizliğime doğan güneşime
Göz yaşlarım durdurmasın durma hadi git
Ya ben erken geldim bu yaşama yada sen geç kaldın

Dalgalanan zamanı sardım gecelere
Gönül güneşime gerildi bulutlar
Kendimde seni anlatmak için
Düş perdelerini yırttı cankuşlar
Durma haydi git
Kaldırımlar ayağımın altında yorulmadan
Ya ben erken geldim bu yaşama yada sen geç kaldın

Karmaşık duygularıma sardım
Sana hasret düşleri
Uçuşurken asi ruhuma
Gözyaşımı döktüm mahşerime
Durma haydi git sorgulanmayan zamana
Düşlerinden çaldım hayalini
Hakkım yok seni senden istemeye
Haydi durma git
Ay ellerimde yıldızlar parçalanmadan
Ya ben erken geldim bu yaşama yada sen geç kaldın

Gelgit sevdama aldanmadan uçtukça uç
Gönlümün sevda tepesine bakmadan uç
Uçtukça duyacağım derinden derine
Kanat çırpınışlarının yazdığı yanık nameni
Durma haydi git
Dudaklarımda ıslaklığın kurumadan
Ya ben erken geldim bu yaşama yada sen geç kaldın

Sensiz geçen yılları çivilerken gözyaşımla
Seher kuşluğa karıştı kızıl grup vakti
En kuytu derinliklere saklanırken hayalin
Sarıya boyandı gök yüzünün gözleri
Uçtukça uç cankuşum
Kucak açtı ebruli alminalar sana
Durma haydi git
Gözlerimde kardelen karı erimeden
Ya ben erken geldim bu yaşama yada sen geç kaldın

Gönül gazetemin beyaz manşeti
Yazdıkça yazdın aşkın gerçeğini
Canımdan öte cankuşum
Benden sana son dileğim
Kanatlarını buselesin tuanalar

Haydi durma git
Ya ben erken geldim bu yaşama yada sen geç kaldın