Cankuşum Şiiri - Gürsel Pal

Belki yarın çok geç olacak
tutmak için ellerinden.
Çok geç olacak,
Seni seviyorum can kuşum demek için.
Bilemiyorum!
Olurda bu can bu bedenden kopuverir,
ama korkuyorum can kuş, korkuyorum.
Ardımda yarım kalmışlıklarda bırakılmışlarım olur diye
kendimi parçalıyorum.
Bir gün daha diyorum,
Bir el daha tutayım can kuş.
Bir umut, bir tebessüm yakalamalıyım
biliyorum hiç bitmeyecek bu insanların savaşı kendileriyle
Biliyorum.
Belki yarın için çok geç olacak,
belki yarında ben olmayacağım.
Ama korkuyorum seni, onu, sizi bırakmaktan.
Çok korkuyorum.
Kendim için değil bu korkum inan cankuş,
Seni, sizi bırakmak böylesine çaresiz
o koyuyor bana.
Yoksa biliyorum huzura erecek ruhum
çok derin bir okyanusun
Berrak suyuna dalmak gibi bir şey,
Yağmur sonrası toprak kokusunu içine çekmek gibi ölüm.
Korkum bu değil ki benim.
Biliyorum ölümünde güzelliği vardır,
yanına gideceğim tanrımın biliyorum.
Ama neden ağlıyorum bu kadar,
Neden bu karanlığa boğuluşum.
Ölümden değil can kuşum.
Seni ve sizi bırakacağım için kendimi parçalıyorum.
Belki yarın çok geç olacak iki gözüm,
işte şimdiden size söylüyorum.
Sizi çok seviyorum be
Çok seviyorum.

Melankoli 28-04-2006 11; 26